بررسی اثربخشی آموزش غنی سازی ازدواج بر اساس رویکرد تایم بر کیفیت، صمیمیت و تعارض زناشویی در زنان شهر اهواز

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش غنی سازی ازدواج بر کیفیت زناشویی، صمیمیت زناشویی و تعارض زناشویی در زنان شهر اهواز بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون_پس آزمون و پیگیری با گروه آزمایش و گواه بود. جامعه ی آماری شامل مادران دانش آموزان در شهر اهواز بوده است. حجم نمونه 30 مادر داوطلب بود که به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش در ده جلسه ی 60 دقیقه ای (هر هفته دو جلسه) تحت آموزش غنی سازی قرارگرفتند. هر دو گروه یک بار پیش از انجام مداخله، یک بار بلافاصله بعد از اتمام مداخله ی آزمایش و یک ماه پس از انجام مداخلات پرسشنامه های سازگاری زناشوییrdas، تعارضات زناشوییmcq و مقیاس صمیمیت را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی از جمله تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که آموزش غنی سازی با رویکرد تایم در بهبود نمره ی کل کیفیت زناشویی، صمیمیت زناشویی و تعارض زناشویی موثر بوده است و این بهبود تا مرحله ی پیگیری ادامه داشته است.